Midget Stewie en paardenstress

Na een vlucht van een uur of drie veilig aangekomen in Reykjavik Kevlavik. Icelandair rules, dit keer geen stewardessen met rare gefronste wenkbrauwen of frons mondjes maar schattige kleine blonde midget mannen. De lengte van de gemiddelde man hier tot nu toe eindigt zo’n beetje rond de 1.70 meter, wat ze dus uitermate geschikt maakt voor het rondlopen in kleine cabines. Dankzij het schermpje in de hoofdsteun van de stoel voor me heerlijk tig afleveringen van mijn vrienden Penny en Sheldon kunnen kijken en dankzij de chiropractor thuis in wateringen ook voor het eerst van mn leven ever pijnloos langer achter elkaar kunnen zitten. Briljant. Jacq lag (hoe kan het ook anders, hahahaha) braaf te slapen in de stoel schuin achter mij (schuld van midget stewie, die gaf dr al een dekentje voor het opstijgen..)

Na een kleine 50 min met de bus en nog 10 min met de taxi net aangekomen in ons hippe appartementje. Slaapkamer prima, we moeten samen slapen in een bed van 1.40 meter, gelukkig heb ik daar VEUL ervaring mee vanuit huis :), badkamer meer dan prima en ook alle meegebrachte boodschappen (blijven hollanders tenslotte) hebben hun plekje al gevonden.

Omdat het lot weer met ons is gelijk vanuit hier alle uitgekozen excursies geboekt. Alle excursies kunnen boeken die we wilden doen en ook nog op tactische dagen. Het schema is als volgt;

19/2 Aankomst Reykjavik, acclimatiseren in omgeving en appartement
20/2 Paardrijtoer lavavelden
21/2 Whale Watching part 1
22/2 Whale Watching part 2
23/2 ‘Vrije dag’ (tour Reykjavik zelf)
24/2 Golden Circle tour langs de geisers
25/2 Blue Ice gletsjer klimmen
26/2 IS ER 1 JARIG HOERA HOERA en gaan we intercontinentaal snorkelen in de silfra kloof
27/2 ‘Vrije dag’ (Musea oid)
28/2 Afsluitende dagtrip naar de beroemde vulkanische Blue Lagoon om te relaxen in de vulkanische baden
01/3 Terug naar NL

Nu maar duimen dat het dramatische weer wat nu in de voorspelling staat geen roet in het eten gooit. Als ik morgen überhaupt overleef that is..

Paard rijden. Ik heb nog zo gezegd, Mariska doet niet aan paardrijden.

Mariska en paarden dat is als je poedel drogen in de magnetron. Het lijkt als je niet goed bij je hoofd bent misschien ooit een goed idee maar er komt oprecht alleen maar ellende van.
Spanjereis in 4 VWO. Mariska op een paard in de Pyreneeën. Een paard wat om de haverklap vlak langs de randjes van de diepste ravijnen ooit ging lopen en het ook noodzakelijk vond om rakelings langs een overhangende bramenstruik te kruipen waardoor ik er aan het einde van de drie uur durende tocht uit zag als iets wat overgebleven was na een slechte SAW film. ‘I want to play a game..’
Jacqueline en paarden dat is liefde op het eerste gezicht. Vandaar ook dat mijn anti paard protesten totaal geen indruk hebben achtergelaten en ik er morgen toch aan moet geloven.
Wens me sterkte..

Efin, nu eerst op zoek naar de supermarkt die om de hoek zou moeten zitten, aangezien we allebei eigenlijk alleen ontbeten hebben maken onze magen geluiden waar een gemiddeld paard (koliek, hehehe) jaloers op zou worden!

Dikke kus vanuit Reykjavik

Namens team celibatair

Maris