Where's Willy versus Deadliest Catch

Gistermiddag cq avond de boots weer aangetrokken en met behulp van de benenwagen heel Reykjavik gezien. Richting het centrum worden de huisjes en dus de omgeving iets gezelliger gelukkig. Dankzij vriend Google kwam ik erachter dat de graffiti van Reykjavik sinds 2012 al gehalveerd is nadat het ministerie hier er tegen heeft opgetreden.

‘For the last five years, the City of Reykjavík has been waging a war. For a country without a military, this may seem curious, but this isn’t exactly a war involving soldiers. It’s not a war on drugs nor is it a war on homelessness, poverty or any other common social ill.
It’s a war on graffiti.’

In 2012 was maar liefst 42.000 vierkante meter van het centrum op e.e.a. wijze ingekleurd. Vandaag de dag is er nog 22.000 vierkante meter over. Er zit verschil tussen de hangjongere met een spuitbus en daadwerkelijke 'straatartiesten'.

1 van deze straatartiesten heeft het zijn missie gemaakt om kansarme jongeren te helpen een toekomst op te bouwen door ze 'in ieder geval artistiek bezig te laten zijn' en door heel Reykjavik heen zie je het resultaat. Na zoals goede toeristen beaamd foto’s te hebben gemaakt van alle bezienswaardigheden van Reykjavik zelf stond er een rustige avond op de agenda.

Jacq heeft daarentegen de halve avond aan de telefoon gehangen met Laki Tours en Elding. Beide zijn whale watching tour operators waar we een combi deal hadden geboekt al vanuit NL. Overigens de enige excursie die we vanuit NL al hadden gereserveerd en uitgerekend daar gaat er wat mis. Laki en Elding hadden het nagelaten met elkaar te communiceren en wisten dus van elkaar niet dat we zouden komen. De combi deal bestond uit een whale watching tour bij Laki tours in Grundafjördur (whut?) inclusief huurauto op dag 1 en dan aansluitend op dag 2 een whale watching tour bij Elding hier in Reykjavik zelf. Door de miscommunicatie was er echter geen huurauto gereserveerd noch beschikbaar. O.o...

Stiekem hadden wij de tour via Laki al opgegeven maar na heel wat over en weer bellen kregen we gisteravond laat alsnog het bevestigende telefoontje, er was een auto en hij was van ons. YES. De pick up om de rental car op te halen zou plaats vinden bij ons eigen appartementje om 9 uur 's ochtends. De daadwerkelijke excursie in Grundarfjördor was pas om 2 uur 's middags.

Vroege vogel als Jacq altijd is (don't you just hate it when people love mornings?) kwam zij er hierdoor gelukkig nog op tijd achter dat Elding om 23:15, toen wij al prima lagen te snurken hier (en nee dat is NIET leeftijdsgerelateerd, dat komt door alle frisse buitenlucht!) nog even een smsje had gestuurd dat de pick up werd vervroegd naar 8 uur. Uiterst noodzakelijk als de excursie zelf pas om 2 uur begint. Mijn conclusie; er wonen teveel ochtendmensen in dit land. En ze zijn nog grotendeels Ginger ook. Cartman heeft gelijk. Gingers have no soul..

Mijn ochtend begon vanmorgen dus met een schop tegen m'n kont, de bovenstaande mededeling en de melding 'het is nu 7:45 dus opschieten'.
De mensen die mij een beetje kennen weten nu meteen, dit is niet de beste manier voor Mariska om de dag mee te beginnen. Gelukkig heeft de liefste hier een hoop goedgemaakt door het ontbijt al klaar te hebben staan. Haast haast, prop prop, ren ren en om 7:55 zaten we braaf samen op de bank last minute mascara resten van onze wangen te vegen, t maakte allemaal niet uit, we waren op tijd.

Jammer genoeg Elding zelf alleen niet! Rond half negen zaten we in het busje op weg naar Hertz. Daar zijn we een klein half uurtje later weggegaan met een schattige witte Toyota Yaris (als het koud is in je land rij je in een Toyota, dat hebben we in Fins Lapland al geleerd) met extra verzekering tegen steen inslag en as schade.

Na een korte pitstop in het huisje en de supermarkt om de hoek zijn we meteen maar doorgereden vanuit Reykjavik naar Grundarfjördur. De reis zou ongeveer 2,5 uur in beslag nemen maar aangezien hepie en hepie geen idee hadden waar we naar toe moesten zijn we maar op tijd vertrokken. De Toyota is ook nog een automaat, wat erg hilarisch kan zijn als je niet gewend bent om hierin te rijden.
'Nee Jacq, niet schakelen Jacq, nee Jacq, dat is de REM Jacq' (zei ze tegen zichzelf he, ik was het niet. bikkel doet het toch maar mooi <3)

Achteraf gezien was op tijd vertrekken een briljant plan. Niet omdat we tig keer fout zijn gereden (HA, VROUWEN KUNNEN HEUS WEL KAART LEZEN! en ja oke, er is eigenlijk maar 1 weg vanuit Reykjavik naar de omliggende plaatsen en we hadden ook nog zoiets wat google maps heet, nou en?!?) maar omdat we op deze manier optimaal hebben kunnen genieten van het landschap om ons heen. Het weer zat vanmorgen en het grootste deel van de middag ook gigantisch mee, strak blauwe lucht en zowaar een gek groot rond warm ding ergens in de lucht wat zijn licht op ons liet neerdalen.

Ijsland is een typisch voorbeeld van een beetje vreemd maar wel lekker. Wat kan dit land ook MOOI zijn! Het hele land is 1 grote ratjetoe van tegenstrijdigheden. Het ene moment rij je tussen de heuvels door gelige grasvelden met groene bomen en overal echte Ijslandse paarden, het volgende moment zit je ineens tussen de zwarte lavastenen bedekt met een dikke laag sneeuw, is de weg wit, alles om je heen wit en zie je alleen af en toe wolkjes stoom of kleine rivieren het wit onderbreken. Het hele land is in een continue natuurkundige strijd. Water wat ijs wil worden door de temperaturen onder 0 en ijs wat juist weer water wordt door de warmte die ontsnapt vanuit de vulkanische onderlaag. Adembenemend mooi. De auto is dan ook herhaaldelijk aan de kant gezet om foto's te kunnen maken.

Na 2,5 uur rijden moeiteloos Laki Tours gevonden. Eenmaal aangemeld kregen we een korte presentatie te zien in de kantine over de whale watching tours en de dieren die we eventueel zouden kunnen zien. Ze geven bij de excursies logischerwijs geen enkele garantie dat je ook daadwerkelijk iets ziet, maar je mag wel nog een keer terugkomen voor de herkansing als je tijdens de tocht geen beest tegenkomt.

Drie keer raden in welke categorie wij vallen…

In een extra olieachtig thermopak, over alle ski kleding heen (het sumo gevoel was weer heerlijk even terug) op de boot geklommen. Vervolgens ruim 2,5 uur over de North Atlantic Ocean gevaren met windkracht 5, wat de bijna warme temperatuur van -7 omzette in gevoelstemperatuur -20.
Geeft niet, alles voor de walvissen tenslotte. Orca's, mijn grote droom al zo lang als ik me kan heugen. Of de mink whale. Of de dolfijnen. Of de zeehonden. Of de 4 miljoen verschillende soorten Ijslandse vogels Of de...

Eend.

De eend is namelijk het enige wat we gezien hebben. De gewone saaie Ijslandse eend, waarvan het mannetje zwart wit is en het vrouwtje zoals gewoonlijk nietszeggend bruin. Ik moet jullie helaas teleurstellen, van de eend heb ik geen foto. Ik heb nog een poging gewaagd maar mijn camera sprak de wijze woorden 'sorry maar zelfs ik doe geen moeite voor een eend in deze temperaturen'..

Na een klein uurtje geconcentreerd de zee af turen op de voor boeg van de boot waarin de teleurstelling in stilte werd verwerkt (lees, Jacq stond mee te deinen met de golven terwijl ik in trance de beroemde (kuch) woorden 'sa la na, a yuum iasis' achter elkaar bleef mompelen in de hoop dat er dan ineens een megalomane orca uit de zee zou springen, net als in Free Willy ja, only like, the best movie ever maar dat ter zijde) kregen we allebei gigantisch de slappe lach. De boot ploegde zich door steeds heviger wordende golven heen, de lucht betrok, iedere minuut kregen we een golf zeewater over ons heen wat meteen op je lijf bevroor en zomaar ineens zaten we samen middenin een aflevering van Deadliest Catch. ‘Get them King Crab, get them, I tell ya’

Serieus, respect voor die mannen op de Beringsea, maar ook respect voor ons! Onze tourguide Marie is drie keer komen zeggen dat we konden komen schuilen aan de achterkant van de boot in het huisje maar dat hebben we afgewimpeld met kreten als 'kou is voor mietjes' 'anders maken we helemaal niks mee' en 'dit hebben we in '63 ook meegemaakt'.
Tegen de tijd dat de boot zich aanmeerde konden ze Jacq en Mariska dus losbikken van het bankje waar ze gezamelijk schaterlachend vastgevroren zaten. Weer een ervaring rijker! We mogen in ieder geval nog een keer terugkomen deze week voor de herkansing, wat ik wel heel erg graag wil omdat ik zoooo graag orca's wil zien maar waarvan we nog even moeten kijken of het lukt met oog op de rest van de planning. Eenmaal aan wal was de wind gelukkig stukken minder erg en we zijn dan ook probleemloos weer 2,5 uur teruggereden.

Nu doodmoe in het huisje, gegeten en even lekker lui onderuit. Morgen weer een dag. Een dag waarbij de 2e geplande whale excursie alvast van te voren is afgezegd omdat ze een storm hier verwachten waarbij zeker 20 cm sneeuw gaat vallen. Of heel Ijsland vergaat. Welke wisten ze nog niet. Misschien is dit wel mijn laatste blog, wie zal het zeggen..

Dikke kus vanuit Reykjavik,

Maris