Lobster soup en Blackfish

Wat kan zelfgemaakte lasagne toch een feestje zijn. Gisteravond heerlijk gegeten en daarna in relax modus samen een filmpje gekeken hier. Vanmorgen ook nog voor het eerst heerlijk uit kunnen slapen. Daarna de ochtend goed gestart met een t25 insanity work out. Nothing beats gezamelijk zweten. Om het huisje boompje beestje verhaal in stand te houden ook gezamelijk ontbeten, afwasje gedaan en een klein wasje weggedraaid. Burgerlijkheid kent geen tijd.

Voor deze middag stond er een whale watching excursie in de planning waarvoor we ons om kwart voor 1 moesten melden aan de haven. Bij het excursie hutje van Elding aangekomen kregen we echter meteen teleurstellend nieuws. ‘Oh sorry did we forget to tell you, the whale excursion has been cancelled today due to the weather’. YES you forgot to tell us, DAMN IT! Besides there’s nothing wrong with the -peep- weather today. Het waaide een beetje, ja oke, maar hallo, zijte gij n mietje ofzo? T meisje achter de balie was echter niet te vermurwen en verklaarde rustig dat de wind in de middag alleen nog maar krachtiger zou worden en dat erop uitgaan met een boot nu niet verantwoord was.

Er werd meteen gevraagd of we konden reschedulen for tomorrow maar gezien de indeling van de andere excursies de rest van de week was dit geen optie. Twee hoofden op standje onweer bij Elding kan ik jullie vertellen. Na wat over en weer gebicker over wat nu te doen is uiteindelijk het volgende besloten; in plaats van de whale excursie gaan we vanavond mee met de boot op zoek naar de Aurora. Op zich een goeie deal aangezien de Aurora excursie meer kost dan de whale one en we niets bij hoefden te betalen thanks to the inconvenience (en terecht overigens, zowel Laki als Elding hebben beide eigenlijk nog niets wel goed geregeld so far) maar een klein beetje teleurstellend was het toch wel. Het weer is namelijk nog steeds niet ‘Jacq en Mariska slecht’ maar in onze ogen meer ‘pussy-tourist slecht’. Helaas hebben we er zelf niet zo heel veel over te zeggen en zijn we op zoek gegaan naar een alternatief voor de ineens open middaguren. Flexibiliteit is het keyword van deze vakantie.

Uiteindelijk hebben we uitgezocht wat ‘dat grote glimmende gebouw bij de haven’ nou eigenlijk van dichtbij is. Het bleek het Reykjavik Opera House te zijn. Hier worden verschillende muzikale voorstellingen gegeven en er is een 360 tour over IJsland mogelijk in een speciaal daarvoor ingerichte bioscoopzaal. Hier zijn we dan ook meteen even gaan kijken. Machtig om te zien hoe intens een vulkaan uitbarsting eigenlijk is van dichtbij, het blijft maf als je bedenkt dat het gesteente is alleen dan in vloeibare vorm.

Na deze korte film een stuk langs de haven gelopen om wat foto’s te maken. De wind was inderdaad al aan kracht aan het winnen maar toegeven dat het meisje bij Elding misschien wel eens gelijk zou kunnen hebben, dat natuurlijk nooit!

Als extra troost hebben we ons heil gezocht in lunch etablissement SeaBaron waar ze volgens de locals de lekkerste lobster soup van IJsland serveren. We moeten toegeven, ondanks de prijs (8.75 voor n kopje soep) hebben de locals hier gelijk in. De warmte in de buik zorgde ook voor een oppepper in de spirit dus dat was mooi meegenomen.

Terug in het huisje heb ik de anti captivity activist in mij even losgelaten op Jacq en hebben we de documantaire Blackfish gekeken.

Blackfish is a 2013 documentary directed by Gabriela Cowperthwaite. The film premiered at the 2013 Sundance Film Festival on January 19, 2013, and was picked up by Magnolia Pictures and CNN Films for wider release.
The documentary[1] focuses on the captivity of Tilikum, an orca involved in the deaths of three individuals, and the consequences of keeping orcas in captivity.


Ik ga de anti captivity activist nu ook heel eventjes loslaten op jullie (don’t worry I won’t go all GreanPeace on your ass).

In 1993 toen ik 8 jaar oud was zag ik voor het eerst de voor de meeste wel bekende klassieker ‘Free Willy’. Om wat voor reden dan ook was ik meteen verliefd. En dan niet op het jochie Jesse (al was ook hij in die tijd best cute) maar op orca Willy, later beter bekend als Keiko. Orca’s hebben mij sindsdien altijd gefascineerd. Ik ben er meer over gaan lezen, ben me gaan verdiepen in hun achtergrond en gedrag en heb besloten dat ik het 1 van de mooiste, intelligentste en emotionele dieren op aarde vind. Ik kan niet uitleggen waarom maar ik kan emotioneel worden van het zien van deze dieren. Noem het spiritueel, noem het gewoon een beetje gek (mag hoor, ik kan het hebben), ik weet alleen maar dat het zo is. Zaterdag in Grundafjördur was het eerste wat ik ook zei tegen Jacq ‘ik ga hoe dan ook huilen vandaag. Huilen als we ze zien en huilen als we ze niet zien’. Helaas was het zaterdag de laatste. (NB: we hebben wel besloten om vrijdag as nog een poging te wagen, zeker met oog op de afzegging van vandaag, dus wie weet).

Tot nu toe heb ik pertinent geweigerd om ze in gevangenschap te gaan bekijken en mede daarom zijn we nu ook hier in IJsland. Mocht ik ze niet zien komt die wens weer bovenaan het lijstje te staan, maar het gaat hierbij wel om de wens om ze in het wild te zien, in hun natural habitat. Het is niet mijn bedoeling om dit blog te gebruiken om te preken en ik ben absoluut niet van plan om in discussie te gaan met wie dan ook maar ik wil alleen vragen, als je op een regenachtige zondagmiddag niets te doen hebt, zet Blackfish eens aan en oordeel zelf. Awareness is the first step towards change tenslotte.

Een iets serieuzer verhaal vandaag. Ik kan het wel! Soms. Ik hou het ook hierbij.
Niet omdat ik op een semi politieke noot wil eindigen maar vooral omdat er niet zo heel veel meer te melden is vandaag, hahaha :)

Vanavond gaan we op zoek naar de Aurora en morgen de Golden Circle tocht (lees een 8 uur durende wandeltocht door het landschap hier, langs de geisers en de watervallen) dus dan zit ik vast vol met nieuwe inspiratie!

Dikke kus uit Reykjavik

Maris